یک کودک خیابانی - کودکان بی پناه خیابانی

ساعت 9:11 عصر یکشنبه 86/5/7

به نام خالق بی همتا

من مهدی محمدزاده مدیریت وبلاگ (کودکان بی پناه خیابانی )میخواهم برایتان از دردهای کودکات خیابانی بگویم

کودکانی که درتمام جای جای دنیا هستندولی ما نمی بینمشون یا اگرهم میبینیم خودمان را به ندیدن میزنیم میخواهم با شما حرف بزنم هرچند میگویند شنیدن کی بود مانند دیدن من کسی هستم که خودم بادردهایشان اشنا هستم من یکی ازانها هستم یکی ازان کسانی که قربانی طلاق بودم وخانه وزندگی ام توی خیابون بود کسی که11سال با دستفروشی کارکردم وشبها توی خیابانهای شهر خوابیدم کسی که درد کودکان خابانی را با وجودم حس کردم وهدفم ازراه اندازی این وبلاگ شناسوندن دردکودکان خیابانی به شما است شمایی که اگرببینید یک نفرکناریک خیابان خوابیده نهایت کاری که برایش میکنید این است که مقداری پول به عنوان کمک به ان میدهدولی ایا به نظرشما کارتان درست است؟ایا ان کودک فقط به پول احتیاج دارد؟ایا نباید به ان کودکفرصت هایی برای کارکردن داد؟ایا ان کودک به محبت احتیاج ندارد؟ایا نباید کاری کرد که ان کودک وقتی که به سن جوانی رسید بتواند روی پای خود به ایستد؟ایا ان کودک فقط باید تازنده است ازشما وامثال شما کمک دریافت کند؟من میخواهم با دراین وبلاگ به شما بگویم که ان کودک به چه احتیاج دارد

¤ نویسنده: مهدی محمدزاده

نوشته های دیگران ( )